در سوگ تو گريستم

در خود فرو ريختم

پيشاني بر زمين گذاشتم و اشكهايم را به خاكي كه تو بر آن گام مي نهي هديه كردم

از براي من نبودنت ، دردي نيست

مرگ آنچه در وجودت دوست ميداشتم

قلبم را تهي

چشمانم را نگاه

نايم را نوايي بر زار

و دستانم را مشت

مي كند

مشت بر خاك

خاكي كه سرخ است